(Ga met de muis op een tekstverwijzing staan, dan ziet u de tekst)

1 "En wij keren om en wij reizen naar de wildernis, via de Zee van het zeegras, zoals Jahweh tot mij sprak. En wij zijn vele dagen rond de berg Seïr. [Num. 21:4]
2 En Jahweh spreekt tot mij, zeggend:
3 Jullie zijn genoeg rond deze berg geweest. Keert jezelf om naar het noorden.
4 En draag het volk op, zeggend: Jullie zijn het die doorgaan door het grensgebied van jullie broeders, de zonen van Ezau, die in Seïr wonen. En zij zullen bang zijn voor jullie, maar jullie moeten zeer op jullie hoede zijn.
5 Jullie moeten jezelf tegen hen niet in beweging brengen, want Ik zal jullie hun land niet geven, zelfs niet het betreden van een voetzool, want Ik gaf het bezit van de berg Seïr aan Ezau. [Gen. 36:8]
6 Jullie zullen van hen voedsel kopen met zilver, opdat jullie eten. En zelfs over water zullen jullie met hen een koop sluiten met zilver, opdat jullie drinken.
7 Want Jahweh, jouw Elohim, zegende jou in alle daden van jouw hand. Hij weet van jouw gaan in deze grote wildernis. Deze veertig jaren was Jahweh, jouw Elohim, bij jou. Het ontbrak jou aan niets.
8 En wij gaan door, weg van onze broeders, de zonen van Ezau, die verblijven in Seïr, via de weg van de vlakte, van Elath en van Ezion-Geber. En we keren om en we passeren via de weg van de wildernis van Moab.
9 En Jahweh zegt tot mij: Het moet niet zo zijn dat jullie Moab benauwen en het moet niet zo zijn dat jullie jezelf tegen hen in beweging brengen in een slag, want Ik zal jullie niets van zijn land als bezit geven, want Ik gaf Ar als bezit aan de zonen van Lot. [Gen. 19:37]
10 De Emim verbleven er tevoren, een groot en veeltallig volk en zo lang als de Anakim.
11 Als de Anakim worden de Refaïm gerekend, en de Moabieten noemen hen Emim.
12 En de Horieten verbleven tevoren in Seïr. En de zonen van Ezau verdreven hen en zij roeien hen uit van voor hun aangezicht, en zij verblijven in hun plaats, zoals Israel deed met het land van zijn bezit dat Jahweh aan hen gaf.
13 Nu, staat op en steekt voor julliezelf over, over de waterloop van Zered. En wij steken de waterloop van Zered over.
14 En de dagen die wij gingen van Kadesh-Barnea tot we de waterloop van Zered overstaken, waren achtendertig jaren, tot er een eind komt aan heel de generatie van de stervelingen van de oorlog uit het midden van het kamp, zoals Jahweh aan hen zwoer. [Num. 26:64,65]
15 En bovendien kwam de hand van Jahweh tegen hen om hen te verslaan uit het midden van het kamp, tot hun einde was gekomen.
16 En het gebeurt als alle stervelingen van de oorlog aan hun einde gekomen waren, stervend uit het midden van het volk,
17 dat Jahweh tot mij spreekt, zeggend:
18 Vandaag passeer jij het grensgebied van Moab, bij Ar.
19 En jij komt naderbij voor de zonen van Ammon. Het moet niet zo zijn dat jij hen benauwt en jij moet jezelf niet tegen hen in beweging brengen, want Ik zal niets van het land van Ammon aan jou in bezit geven, want Ik gaf het de zonen van Lot tot bezit. [Gen. 19:38]
20 Het werd ook gerekend als het land van de Refaïm. De Refaïm verbleven er tevoren en de Ammonieten noemen hen de Zumzummim,
21 een groot en veeltallig volk, zo lang als de Anakim. En Jahweh roeit hen uit en zij verdrijven hen en zij verblijven in hun plaats,
22 zoals Hij deed voor de zonen van Ezau, die in Seïr verblijven, toen Hij de Horiet uitroeide voor hun aangezicht. En zij verdrijven hen en zij verblijven in hun plaats tot deze dag.
23 En de Avvim, die wonen in hoven tot zo ver als Gaza, de Caftorim, die voortkomen uit Caftor, zij roeiden hen uit en zij verblijven in hun plaats.
24 Staat op, reist en steekt de waterloop van Arnon over. Zie! Ik geef Sihon, koning van Heshbon, de Amoriet, en zijn land, in jouw hand. Begint! Verdrijft! En worstel met hem in de slag.
25 Deze dag zal Ik beginnen ontzag voor jullie en vrees voor jullie te brengen op de aangezichten van de volken onder alle hemelen. Wanneer zij bericht over jullie horen, dan zijn zij verontrust en zwoegen zij voor jouw aangezicht.
26 En ik zend boodschappers uit de wildernis van Kedemoth naar Sihon, koning van Heshbon, met woorden van vrede, zeggend: [Num. 21:21-24]
27 Ik zal door uw land doorgaan via de weg. Via de weg zal ik gaan en ik zal niet afwijken naar rechts en links.
28 Voedsel zal jij mij verkopen voor zilver en ik eet. Water zal jij mij geven voor zilver en ik drink. Maar ik zal op mijn voeten doorgaan,
29 zoals de zonen van Ezau vóór mij deden, die verblijven in Seïr, en de Moabieten die verblijven in Ar, totdat ik de Jordaan zal oversteken naar het land dat Jahweh, onze Elohim, aan ons geeft.
30 En Sihon, koning van Heshbon, werkte niet mee aan het ons er door laten gaan, want Jahweh, jouw Elohim, maakte zijn geest halsstarrig en Hij maakte zijn hart vastberaden, om hem vandaag in jouw hand te geven.
31 En Jahweh zegt tot mij: Zie! Ik begin voor jouw aangezicht Sihon en zijn land te geven. Begin! Verdrijf om zijn land te bezitten!
32 En Sihon trekt uit om ons te ontmoeten, hij en heel zijn volk, voor de slag bij Ahaz.
33 En Jahweh, onze Elohim, geeft hem voor ons aangezicht en wij slaan hem en zijn zonen en heel zijn volk.
34 En wij nemen in die tijd al zijn steden in beslag, en wij verdoemen iedere stad, de ter dood gedoemden en de vrouwen en de peuter. We lieten geen overlevende blijven.
35 Maar het beest plunderden wij voor ons, en de buit van de steden die wij in beslag namen.
36 Van Aroer, dat op de rand van de waterloop van de Arnon is, en de stad die in de waterloop is, tot zo ver als Gilead, was er geen stad die voor ons onindringbaar was. Jahweh, onze Elohim, gaf ze allemaal voor ons aangezicht.
37 Maar tot het land van de zonen van Ammon, langs de oevers van de waterloop van de Jabbok en de steden van het gebergte, kwamen jullie niet naderbij, en alles wat Jahweh, onze Elohim, opdroeg."

Terug naar de indexpagina
Naar Deuteronomium 3