1-12

Vergelijk met Mattheüs 9:1-8; Lukas 5:17-26.

4

Oosterse huizen hebben platte daken met kantelen, gemakkelijk toegankelijk vanaf de begane grond, en een plek voor ontspanning, in het bijzonder ’s avonds. Het dak was gewoonlijk bedekt met een behoorlijk dikke laag aarde, gelegd op een houten ondersteuning. Dit alles kon eenvoudig vervangen worden. Het punt van dit verhaal schijnt te liggen in het contrast tussen de fysieke zwakheid van de verlamde en de uitwerking van geloof. Een sterke man was mogelijk niet in staat geweest zich een weg naar binnen te forceren naar de plek waar de Heer aanwezig was, maar het geloof van zijn vrienden is voldoende om hem naar een zeer gunstige audiëntie met de Heer te brengen. In reactie hierop schijnt de Heer voorbij te gaan aan de zwakte van zijn lichamelijk gestel, en stelt een zegen voor die overeenkomt met hun geloof. Tot dan had Hij zij macht over demonen en ziekte bewezen; nu verklaart Hij eerst de vergeving van zonden. De Schriftgeleerden zijn er snel bij om deze vooruitgang te noteren. Ze hadden het belang van Zijn macht over de geesten of over de ziekten van de mensheid nog niet begrepen en zij zagen niet dat zij noodzakelijkerwijze betrokken waren bij de werking van God’s geest, anders zouden zij voorbereid zijn geweest op de volgende stap: de vergeving van zonden. Het is niet voldoende Satan te binden en alle ziekte te verwijderen, om het millennium te vestigen. Zonde moet ook bij de bron aangepakt worden. Zolang de zonde de mens van God scheidt, kan het koninkrijk van God niet komen.

7

Zie Jesaja 43:25.

10

Daarom kondigt de Heer Zijn gezag aan, als de Zoon van de Mensheid, om zonden te vergeven. Zonde verlamt. Het beste teken dat Hij kan aanbieden van Zijnmacht om zonden te vergeven is het verwijderen van lichamelijke verlamming, die de Schriftgeleerden met hun lichamelijke ogen kunnen zien, en zo, indien mogelijk, hun geestelijke ogen openen voor de vergeving van zonden. Het was dan ook geen wonder dat allen verbaasd stonden en God verheerlijkten, want zij hadden niet eerder iets als dit waargenomen. Laten we wel opmerken dat de vergeving van zonden volgde op het geloof van de verlamde.

13-17

Vergelijk met Mattheüs 9:9-13; Lukas 5:27-32.

14

De eerder gekozen apostelen, Petrus en Andreas, Jacobus en Johannes, waren gewone vissers. Nadat nu de vergeving van zonden voor het eerst is verkondigd, gaat onze Heer lager op de sociale schaal en kiest Hij Levi Alfeüs, die gewoonlijk Mattheüs wordt genoemd, een belastinginzamelaar voor de Romeinse regering. Patriottische, respectabele burgers zouden geen contact met hem of zijn soort willen hebben, daarom is hij gedwongen bevriend te zijn met zondaren. Het is voor ons onmogelijk de intense afkeer in te denken van de Joden voor hen van hun eigen natie die zichzelf verlaagden door belasting te innen van hun medeburgers voor de Romeinse macht die hen onderdrukte. Trouwens, onder deze omstandigheden zou geen patriottische en zichzelf respecterende Jood dit werk doen, zodat, als een klasse, ze totaal verachtelijk waren, hoewel hun afpersingsmethoden hen welgesteld maakten. Hun enige motief voor omgang met beledigende bezetting was lage geldzucht.

De keus voor Levi en het daaropvolgende feest is een wel overwogen inspanning van de kant van onze Heer om geleidelijk de grote waarheid te introduceren dat de natie meer een Offer dan een koning nodig had. Voor het religieuze hart was Zijn aankondiging, dat Hij kwam om zondaren te roepen, niet de rechtvaardigen, niet te begrijpen. Alleen de rechtvaardigen zullen een plaats in het koninkrijk hebben, naar de profeten. Zondaren zullen vernietigd worden in de oordelen die er aan vooraf gaan. Maar de Heer scheen het tegendeel te onderwijzen. Hij probeert hun harten te openen om dit zien door zonde met ziekte te vergelijken. Hij was niet nodig voor de sterken. Aan de kant van hen die zichzelf rechtvaardig vinden is er geen bewust verlangen voor de vergeving van zonden. Het koninkrijk zal pas komen als de hele natie heeft geleerd te zeggen:

“Wij allen dwaalden als schapen, wij wendden ons ieder naar zijn eigen weg, maar de Here heeft ons aller ongerechtigheid op hem doen neerkomen.”
(Jes. 53:6;NBG)

18-22

Vergelijk met Mattheüs 9:14-17; Lukas 5:33-39.

18

De algemene indruk dat Johannes’ bediening dezelfde in geest en methode was als die van onze Heer, heeft geen grond in de Schrift. Het was goed voor zijn discipelen om honger te hebben, maar het was zeer ongepast voor de discipelen van onze Heer om te vasten terwijl Hij bij hen was. Johannes kwam in de geest en kracht van Elia (Luk. 1.17), maar de Heer kwam niet in de geest van Elia(Luk. 9:54).

21

Dit wordt gebruikt om het verschil tussen Johannes’ bediening en die van onze Heer te benadrukken. Maar het kan met veel meer kracht gebruikt worden voor de nutteloosheid van het proberen de waarheid voor het heden te combineren met die van het verleden.

23-28

Vergelijk met Mattheüs 12:1-8: Lukas 6:1-5

23

In de wet stond geschreven: “Wanneer jij komt in het opgeschoten graan van jouw naaste, dan zal jij een beetje in jouw hand plukken, maar jij zal geen zeis het opgeschoten graan van jouw naast doen maaien” (Deut. 23:25;HBN). De discipelen hadden het volste recht het graan te plukken en er van te eten. Waar de Farizeeën bezwaar tegen hadden was dat zij dit werk op de sabbat deden. Zij hadden ontelbare traditionele bijwetten over wat wel of niet gedaan kon worden op een sabbat, deze tot een dag van terughouding makend in plaats van rust. De sabbat is er ten gunste van de mens, niet de mens ten gunste van de sabbat. De Zoon van de Mensheid is Heer van de sabbat.

25

Zie 1 Samuël 21:1-6.

Het is opmerkelijk hoe weinig de letter van de wet werd waargenomen in de aanwezigheid van God. De priesters in het heiligdom ontheiligen de sabbat door hun bedieningen, en zijn toch foutloos (Matt. 12:5).

David nam het toonbrood, vers uit de heilige plaats. Dit alles maakt duidelijk dat de wet niet bedoeld was voor hen in Zijn aanwezigheid. Ze was niet bedoeld voor de rechtvaardigen, maar voor zondaren. Nu staan de Farizeeën in de aanwezigheid van de Heer van de tempel en de Heer van de sabbat. Het zijn zij die fout zijn met hun onbeschaamde import van de wet in het gebied van de levende tempel van Jahweh.

26

Zie Leviticus 24:5-9.