1-8

Vergelijk met Mattheüs 27:1,2; 11,12; Lukas 23:1-17; Johannes 18:28-39;

Zie Psalm 2.2.

1

Het Sanhedrin had alleen in religieuze zaken rechtsgezag. Zij hadden niet de macht van de dood. Dat was voorbehouden aan de burgerlijke gezaghebbers. Daarom was het nodig om Pilatus’ veroordeling veilig te stelen om Hem zo te kunnen executeren. De stadhouder was niet geïnteresseerd in hun religieuze geschillen. Zijn enige zorg was de staat te bewaken. Daarom ging zijn eerste vraag over Zijn koninklijke voornemens. Christus ontkent niet dat Hij een koning is. In het verslag van Johannes wordt ons verteld dat Hij aan Pilatus uitlegde dat, op dat moment, Zijn koninkrijk niet van deze wereld was en dat Zijn afgevaardigden niet zouden vechten (Joh. 18:36). Dat was alles wat Pilatus wilde weten. Als Christus geen geweld aan het plannen was, was Hij geen gevaar voor de Romeinse macht. Bovendien: toen de Heer Pilatus rustig zei dat hij geen gezag over Hem had, behalve dat wat hem van boven was gegeven (Joh. 19:11), nam Hij praktisch de scepter uit zijn hand en neemt Hij Zelf de regering over. De verachte Gevangene is koninklijk, subliem; de kruiperige stadhouder is niet veel meer dan een politieke pion.

5

Zie Jesaja 53:7

7

Bar-Abbas, wat “zoon van de vader” betekent, had de politieke misdaad tegen de Romeinse regering begaan die zij probeerden aan de Heer te verbinden. Hij was een moordenaar. De Heer was een levengever. Maar omdat hij de zoon van hun vader, de Lasteraar, was(Joh. 8:44), gaven zij de voorkeur aan hem boven de Geliefde Zoon van God. Het schijnt echter dat het volk een andere keus gemaakt zou hebben als zij niet opgejut zouden zijn door de priesters. Zo kunnen we de kruisiging van Christus terug leiden met verschillende graden van verantwoordelijkheid: via Pilatus, de sterke stadhouder, die zwakjes toegaf aan het volk dat misleid was door de priesters, die weer gecontroleerd waren door Satan, die het doel van God aan het uitwerken was; en geen van hen had enig verlangen om Zijn wil te doen, en toch werden allen gedreven door motieven waarvan zij zich niet bewust waren, om te doen wat Hij heeft besloten dat gedaan zal worden.

9-15

Vergelijk met Mattheüs 27:17-26; Lukas 23:16-25; Johannes 18:39.

11

Vergelijk met Johannes 18:40.

Zie Handelingen 3:14.

12

Vergeleken met de kwaadaardige haat van de priesters, is Pilatus’ zwakke toegeven aan de wil van het volk slechts afkeurenswaardig. Ja, zij moeten er aan tegengesteld worden, want Pilatus, in zijn onwetendheid, was zeer onder de indruk van wat Christus zei en probeerde Hem vrij te laten. De priesters, van wie het hele leven toegewijd was aan het bestuderen van Gods wet, waren blind voor de eenvoudigste aanwijzingen voor Zijn Messiasschap. Pilatus verwonderde zich er over dat Hij de priesters niet antwoordde. Zij hadden Hem moeten kennen aan Zijn stilte, ook al hadden ze geen oren naar Zijn woorden, want de profeet Jesaja had voorzegd (Jes. 53:7; SV):

“Als dezelve geëist werd, toen werd Hij verdrukt;
doch Hij deed Zijn mond niet open;
als een lam werd Hij ter slachting geleid,
en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders,
alzo deed Hij Zijn mond niet open.”

Zijn stilte voor de dove leiders van de religie werd niet veroorzaakt door hooghartige minachting. Het was nutteloos om te spreken. Ze konden niet horen. Daarom is Zijn stilte het door God gegeven signaal waaraan zij gehoor hadden moeten geven.

14

Vergelijk met Johannes 19:4-16

16-20

Vergelijk met Mattheüs 27:27-32; Johannes 19:1-3.

19

Zie Micha 5:1.

21

Vergelijk met Lukas 23:26-31; Johannes 19:17.

22-28

Vergelijk met Mattheüs 27:33-38; Lukas 23:36-43; Johannes 19:17-24.

Zie Psalm 69: 21; 22:18.

26

Markus, met zijn kenmerkende kortheid, geeft alleen de aanklacht in het opschrift. Dit was mogelijk ingesloten in de volle titel, die mogelijk als volgt luidde:

Johannes’ verslag heeft het vrijwel allemaal (Joh. 19:19), Mattheüs zegt niets over de benaming “Nazarener”(Matt. 27:37), Lukas (23:38) en Markus laten Zijn persoonlijke Naam weg. Dit werden geschreven in de drie talen van die dag: Grieks, Latijn en Hebreeuws. Het is niet waarschijnlijk dat Pilatus toestond dat er enige verandering zou worden aangebracht nadat hij zei: “Wat ik geschreven heb, dat heb ik geschreven!” (Joh. 19:22). Elk verslag komt overeen met het bijzondere karakter. Markus, zoals past bij het verslag van de dood van een Dienaar, geeft alleen de aanklacht, en zegt niets over de verschillende talen. In de geïnspireerde verslagen van dit opschrift hebben we een illustratie van de manier waarop de geest alleen zulke feiten uitzoekt voor elk verslag over het leven van onze Heer die beslist horen bij het bijzondere aspect van Zijn karakter dat wordt gepresenteerd.

27

Zie Jesaja 53:12

29-30

Vergelijk met Mattheüs 27:39-44; Lukas 23:35-37; Johannes 2:19-21.

29

Hoe oneerbiedig dwaas zijn de commentaren van de mensen over het kruis van Christus! Hij had nooit gezegd dat Hij de tempel van God zou verwoesten. Zij waren dat aan het doen! Als Hij zou afdalen zou Hij niet dit woord kunnen vervullen dat zij Hem in de mond leggen. Op gelijke wijze kon de onvoorstelbare domheid van de priesters voorkomen dat, als Hij anderen zou redden, Hij niet Zichzelf kon redden.

33-34

Vergelijk met Mattheüs 27:45,46; Lukas 23:44,45.

33

God trekt een gordijn van duisternis over de scène tijdens de vreselijk uren waarin Hij Zijn Zoon verliet. Het was toen dat Hij vervloekt was (Deut. 21:23; Gal. 3.13). Toen was het dat Jahweh het goed vond Hem te kneuzen, Hem tot smart te maken, Zijn ziel te maken tot een overtredingsoffer (Jes. 53:10). Hier is een heilige der heiligen waarin we niet anders durven komen dan met gebogen harten en ongeschoeide voeten. Het was de morele crisis van de geschiedenis van het universum, de grootse, lang verkondigde gebeurtenis, die deze Aarde zal maken tot het heiligdom van heel de schepping.

34

Psalm 22.1

35-36

Vergelijk met Mattheüs 27:4749; Johannes 19:25-29.

36

Zie Psalm 69:21

37-39

Vergelijk met Mattheüs 27:50-54; Lukas 23:45-47; Johannes 19:30-37.

37

Niemand kon Zijn leven van Hem wegnemen. Alle vermoeidheid en wonden putten Zijn vitaliteit niet uit. Aan het einde roept Hij het uit met luide stem! Hij legde Zijn ziel af uit eigen wil. Geen enkel mens kon sterven zoals Hij deed. Daarom was het dat de Romeinse centurion Zijn goddelijkheid herkende. En zo is het dat de vreemde natiën hebben geleerd dat Hij inderdaad de Zoon van God is.

38

Zie Hebreeën 10;19,20.

Het gordijn van de tempel was een symbool van Zijn fysieke lichaam. Het is vergissing te denken dat God aanwezig was in Zijn vlees(1Tim. 3.16). Hij was verhuld, net zoals het gordijn in het heiligdom het heiligste afschermde van alle blik er op. Het was het scheuren van het gordijn waarmee God de weg naar de aanwezigheid van God duidelijk maakte. Zo maakt het verscheuren op het kruis, niet het lichaam van Zijn vernedering, de weg vrij voor allen naar de binnenste gebieden van Gods verblijfplaatsen. 40-47

40-47

Vergelijk met Mattheüs 27:50-66; Lukas 23:53-55; Johannes 19:38-42.

40-41

Vergelijk met Mattheüs 27:55,56; Lukas 23:48,49.

41

Zie Lukas 8:3.

42-47

Vergelijk met Mattheüs 27:55-66; Lukas 23:50-56; Johannes 19:38-42.

42

Pesach was altijd op de veertiende dag van de eerste maand, en het feest van Ongezuurde Broden begon op de vijftiende. De eerste dag van Ongezuurde Broden was een bijzondere sabbat. Deze werd gevolgd door de wekelijkse sabbat (Matt. 28:1), zodat de twee sabbatten bij deze gelegenheid samen kwamen. De Heer werd gekruisigd op de dag van de voorbereiding, vóór de grote sabbat en stond op op de wekelijkse sabbat die volgde.

Het lijden van Christus is over. Zijn vernedering is voorbij. Daarom zijn er geen eren die te hoog zijn voor Hem, geen heerlijkheden te groot. Zelfs vóór Zijn opstanding zien we de symptomen van Zijn verhoging. Jozef van Arimathea kan vertaald worden met “de hoogten zullen toegevoegd worden.” Zijn naam is een profetie van komende heerlijkheden. Hij komt zonder vrees en neemt het onvergankelijke lichaam mee naar de tombe. Zoals de profeet al voorzegde werd Hem ondanks dat een tombe gegeven bij de boosaardigen. Hij was in ]Zijn dood bij de rijken (Jes. 53:9).

43

Zie Lukas 2:25-38