1-8

Vergelijk met Mattheüs 24:1-8; Lukas 21:5-11.

2

Er was zes en veertig jaar voor nodig om de tempel te bouwen (Joh. 2:20).. Onze Heer had er al op gezinspeeld dat hij met de grond gelijk werd gemaakt. Terwijl Hij in de heilige gebieden was, was het de verblijfplaats van God. Toen Hij er voor de laatste maal was weggegaan, werd hij een bewonerloze cocon, verlaten door Jahweh. Daarom voorzegt Hij dat hij verwoest zal worden. In de geestelijke woonplaats die er voor in de plaats komt, spreekt Petrus over de heiligen van de Besnijdenis als levende stenen (1Petr. 2:5).Daarom kunnen deze stenen van de tempel zeer wel staan voor de hele structuur van het priesterdom, want niet alleen het heiligdom, maar het hele Levitische systeem werd bij de belegering van Jeruzalem, ongeveer veertig jaren later, vernietigd.

5

We moeten er aan denken dat de huidige pauze van God’s allesoverstijgende genade een absoluut geheim was, verborgen in God (Efe. 3:9), en dat zelfs de tijden en eras van het koninkrijk op dat moment niet onthuld konden worden(Hand. 1:7). Indien deze uit zicht zouden blijven, zouden de gebeurtenissen waar van hier door onze Heer wordt gesproken doorgaan, van Zijn tijd tot aan de tijd van het einde, pal voor de komst van het koninkrijk. Wij zijn de pauze tussen de afbraak van het heiligdom(ongeveer 70 n.Chr) en de nog toekomstige loop van gebeurtenissen, die in veel fijner detail worden gegeven in de eerste vier zegels van Openbaringen.

De ruiter op het witte paard (Openb. 6:2) is de valse messias die onder Zijn naam komt; het vurige rode paar brengt de veldslagen, het zwarte paard komt overeen met de hongersnood die hier voorzegd wordt, terwijl het vijfde zegel ons het lot brengt van hen die in die dag getuigen.

6

Vergelijk met Openbaring 6:2 – eerste zegel.

7

Vergelijk met Openbaring 6:4 – tweede zegel.

8

Vergelijk met Openbaring 6: 5-8 – derde en vierde zegels.

9-13

Vergelijk met Mattheüs 24:9-14; Lukas 21:12-19.

10

Dit is niet het evangelie van God’s genade dat wij verkondigen, maar het evangelie van het koninkrijk, dat opnieuw verkondigd zal worden in de grote oordeels-era die onmiddellijk vooraf gaat aan de komst van Christus om te heersen over de Aarde. Het zal gebracht worden door een uitgelezen gezelschap in Israel dat, net als de twee getuigen(Openb. 11:3), staande gehouden wordt door goddelijke kracht. Zijn komst voor ons is niet afhankelijk van welk missionair programma van de “kerk” dan ook.

11

De methode van redding varieert met God’s bedeling. Te zeggen dat het voor hen is die volharden tot het einde, in deze bediening van pure, onvermengde genade, zou zeer misleidend zijn. Alleen op de aangegeven tijd, kort voor de voleinding die het koninkrijk inluidt, wordt redding toegewezen aan die volharden. Hetzelfde is waar voor voorbereiding bij het spreken. Het heeft geen verwijzing naar het vandaag prediken van het evangelie, maar naar de verdediging van hen die antwoorden voor hun levens in de grote verdrukking.

12-13

Zie Lukas 12:51-53

14-17

Vergelijk met Mattheüs 24:15-22

14

Zie Daniël 9:27; 12:11

Het grote chronologische monument voor de tijd van het einde is het midden van de zeventigste heptade (jaarweek), wanneer de prins zijn verbond met Israel verbreekt, het dagelijks offer ophoudt en de gruwel der verwoesting wordt gegeven (Dan. 12:11). Dit markeert het begin van de grote, niet geëvenaarde verdrukking, zoals die nooit gekend is, zelfs niet voor de vervolgde Jood. Het zal zo vreselijk zijn dat geen ziel gered zou worden als God de tijd niet zou beperken. Er schijnt een soort van asiel te zijn voor hen die naar de bergen van Juda vluchten. In Openbaring wordt over deze vlucht gesproken als die van een vrouw. “En de vrouw vluchtte in de wildernis, waar zij een plaats heeft, daar klaargemaakt door God, opdat zij haar daar twaalfhonderd-en-zestig dagen zouden verzorgen”(Openb. 12:6). Ze vluchten naar de wilde uitgestrektheden ten zuidoosten van Judea, voordat de furie van de satanische aanslag losbreekt, zonder voorbereidingen, zonder voorzieningen, niets om hen in leven te houden tijdens hun drie en een half jaar durende bijwonerschap. Toch zullen zij wonderbaarlijk gevoed worden en onderdak krijgen, net zoals ooit , tijdens de veertig jarige rondwandeling in dezelfde wildernis. In het gure weer van een Palestijnse winter. Zou zulk een vlucht niet te doen zijn, zeker niet voor hen die niet gewend zijn aan ontberingen. En toch is ondanks dat alles, hun veiligheid verzekerd, want God heeft hun bewaring en redding voorzegd, en Hij is zeer wel in staat voor de Zijnen te zorgen.

15

Zie Lukas 17:31-33

19

Zie Daniël 12:1; Openbaring 6:9-11 – vijfde zegel.

21-23

Vergelijk met Mattheüs 24:23-28.

Zie Lukas 17:21,22

21

De komst van Christus voor Zijn lichaam, de ecclesia waartoe wij behoren, zal meer dan drie en een half jaar plaatsvinden vóór deze tijd, misschien wel zeven en dertig of zeven en zestig. Maar niemand zal in staat zijn te zeggen wanneer Hij voor Israel komt, totdat de gruwel der verwoesting wordt opgericht en de grote verdrukking begint. Dan mogen allen er zeker van zijn dat Hij pas over drie en een half jaar komt. Hierdoor zullen zij de vele valse messiassen herkennen die in die tijd zullen opstaan.

Maar na drie en een half jaar zullen schitterende voortekenen in de lucht de komst van de langverwachte Messias aankondigen. Hij zal komen als een lichtflits, gekleed in glorieuze majesteit en macht. Zijn eerste daad zal zijn de bevende verschoppelingen van Israel bijeen te brengen uit alle hoeken en gaten van de Aarde, rondom Hem, want voor hen is het koninkrijk voor de aionen der aionen.

23

Zie 2Petrus 3:17

24-27

Vergelijk met Mattheüs 24:29-31; Lukas 21:25-27; Openbaring 6:12-17 – zesde zegel.

26

Zie Daniël 7:13-14; 2Thessalonicenzen 1:7-10; Openbaring 1:7.

28-32

Vergelijk met Mattheüs 24:32-36; Lukas 21:29-31.

28

De vijgenboom is politiek Israel. Geen van de tekenen waarvan hier wordt gesproken, is tot nu toe gebeurd, zodat we niet kunnen zeggen dat de bladeren er van aan het uitspruiten zijn. Maar veel van wat in de afgelopen jaren is gebeurd geeft aan dat de takken zacht aan het worden zijn. De Zionistische beweging, de Balfour Declaration, het erkennen van het recht van de Joden op hun eigen thuisland, het Britse mandaat, waaronder een grotere exodus naar Palestina op gang kwam dan onder Mozes, de Joodse kolonisering, de nieuwe Hebreeuwse universiteit op de berg Scopus, de verandering in houding van vele Joden ten opzichte van Christus – al deze daden en feiten geven aan dat Israel een mensgemaakte politieke eenheid is met een land, een vlag, een volkslied en een patriottische geest – maar zonder Messias. Het is tijd voor de vijgenboom om bladeren te laten zien! Vóór die tijd zal Christus komen in de lucht om ons weg te grissen om bij Hem te zijn. Voordat Hij de oorlog kan verklaren aan de Aarde, moeten Zijn ambassadeurs van vrede worden teruggetrokken.

30

Deze dingen hadden moeten gebeuren in die generatie. Maar Hij waarschuwt hen dat niemand de tijd weet. Het is een geheim dat God aan geen mens heeft medegedeeld, noch aan Zijn hemelse boodschappers – zelfs niet aan Zijn Zoon. De reden is duidelijk: hadden de apostelen alles geweten wat tussenbeide zou komen, dan zouden nooit hun Pinksterbediening hebben uitgevoerd, en had God nooit Israel’s weglopen kunnen gebruiken als basis voor een veel groter en grootser tentoonspreiden van genade dan het koninkrijk doet denken.

33-37

Vergelijk met Mattheüs 24:45-51

35

Terwijl de Zoon niet de dag of het uur kende, kunnen wij zien dat Hij Zich bewust was dat er een uitstel zou zijn. Hij is het Licht der wereld, Zijn afwezigheid is nacht. Hij had ’s avonds kunnen komen. Dit verwijst mogelijk naar de vroege Pinksterverkondiging(Hand. 3:20). De grote crisis, of middernacht, was toen Israel werd verstoten(Hand. 28:26,27). Misschien is het huidige ontwaken in Israel het hanengekraai. Het donkerste uur ligt nog voor ons. Maar in de morgen zal Hij zeker komen. Wanneer deze tekenen beginnen te gebeuren, dan zal het mogelijk zijn de gebeurtenissen te zien. We, echter, zien niet uit naar gebeurtenissen die de toorn van God vergezellen, maar wachten op God’s Zoon om ons te redden voor de komende verontwaardiging (1Thes. 1:10).