(Ga met de muis op een tekstverwijzing staan, dan ziet u de tekst)

1 Hij nu komt^* ook in Derbe en in Lystra en zie^*, een zekere discipel was daar, genaamd Timotheüs, zoon van een Joodse vrouw, doch van een Griekse vader, [Hand. 14:6] - [2Tim. 1:5]
2 van wie getuigd werd door de broeders te Lystra en Iconium.
3 Deze wil^* dat ^°Paulus hem meeneemt^*. En hem meenemende^* besnijdt^* hij hem vanwege de in deze plaatsen zijnde Joden, want zij allen hadden waargenomen dat zijn ^°vader tot de Grieken behoorde. [Gal. 2:3-5]
4 Toen zij nu door de steden trokken, overhandigden zij aan hen de door de apostelen en oudsten te Jeruzalem vastgestelde bevelen, om die te houden. [Han. 15:23-29]
5 De ecclesias dan werden inderdaad stabiel gemaakt in het geloof en zij groeiden in aantal, dag na dag. [Hand. 2:41]
6 Zij nu kwamen^* door ^°Frygië en de provincie Galatië, door de heilige geest verboden^* zijnde het woord te spreken^* in de provincie Asia.
7 Nu bij ^°Mysia komende^*, probeerden zij Bithynia binnen te gaan^* en de geest van Jezus laat^* het hen niet toe.
8 Doch voorbij gaande^* aan ^°Mysia, daalden^* zij af naar Troas.
9 En tijdens de nacht werd door ^°Paulus een visioen gezien^*. Een zeker man, een Macedoniër, was staande en hem bemoedigend en zeggend: "Steek^* over naar Macedonië! Help^* ons!" [Num. 12:6]
10 Toen hij nu het visioen waarnam^*, proberen^* wij onmiddellijk naar Macedonië te vertrekken^*, concluderend dat ^°God ons geroepen heeft hen het evangelie te brengen^*.
11 Nu vertrekkend^* uit Troas rennen^* wij recht naar Samothrace, doch de volgende dag naar Neapolis,
12 en vandaar naar Filippi, welke de belangrijkste stad van dat deel van ^°Macedonië is, een kolonie. Wij nu waren in deze ^°stad, enige dagen blijvend.
13 En op de dag van de sabbatten kwamen^* wij buiten de poort, bij de rivier, waar we vermoedden dat er gebed zou zijn, en gezeten zijnde spraken we tot de samengekomen^* vrouwen.
14 En een zekere vrouw genaamd Lydia, purperverkoopster uit de stad Thyatira, ^°God vererend, hoorde, van wie de Heer het hart opent^* om acht te geven aan het door ^°Paulus gesproken zijnde.
15 Toen zij nu gedoopt^* was en haar huishouding, moedigt^* zij aan, zeggende: "Indien jullie mij geoordeeld hebbende als te zijn gelovende, kom^* binnen in mijn ^°huis en blijf!" En zij dringt^* er bij ons op aan. [Hand. 18:8]
16 Het gebeurde^* nu bij ons in gebed gaan, dat een zekere dienstmeid, een waarzeggende geest hebbend, ons ontmoet^*, die orakelend een groot inkomen leverde aan haar ^°meesters. [Hand. 19:24]
17 Zij achtervolgt^{* °}Paulus en ons, schreeuwt, zeggende: "Deze ^°mensen zijn slaven van ^°God, de Hoogste, die aan jullie een weg van redding verkondigen! [Marc. 1:24,34]
18 Dit nu deed zij op vele dagen. Doch Paulus, geprikkeld^* zijnde en omkerende^*, zei^* tegen de geest: "Ik beveel jou in de naam van Jezus Christus uit te komen^* van haar en het kwam^* uit in het zelfde uur. [Marc. 16:17]
19 Haar meesters nu, waarnemende^* dat de verwachting van hun ^°inkomen weggegaan^* was, pakken^{* °}Paulus en ^°Silas beet. Zij trekken^* hen naar de marktplaats voor de magistraten.
20 En hen voorleidende^* aan de officieren, zeggen^* zij: "Deze ^°mensen verontrusten onze stad. Zij behoren tot de Joden. [1Kon. 18:17]
21 En zij verkondigen gewoonten die ons niet zijn toegestaan om mee in te stemmen, noch om te doen, Romeinen zijnde."
22 En de menigte stond gezamenlijk tegen hen op en de officieren, hen de kleren afscheurend, gaven bevel hen met staven te geselen.
23 Na hen vele slagen toegediend^* te hebben, werden zij in de gevangenis geworpen^*, de bewaker opdragend^* hen zorgvuldig te bewaken, [1Thess. 2:2]
24 die, zulk een opdracht krijgend^*, hen in de binnenste gevangenis werpt^* en hun ^°voeten vast zet^* in het hout.
25 Om middernacht nu waren Paulus en Silas biddend en zingend tot God. De gevangenen nu luisterden naar hem.
26 Plotseling nu gebeurde^* een grote aardbeving, zodat de funderingen van de gevangenis geschud^* worden. Onmiddellijk werden alle deuren geopend^* en alle boeien kwamen^* los.
27 De bewaker nu, uit de slaap komende^*, en waarnemend^* de deuren van de gevangenis geopend zijnde, het zwaard trekkend^* stond hij op het punt zichzelf te doden, menende dat de gevangenen ontsnapt zouden zijn. [Hand. 12:18,19]
28 Doch ^°Paulus schreeuwt^* met luider stem, zeggende: "Je moet jezelf geen kwaad aandoen^*, want we zijn allen in deze plaats!"
29 Nu lichten vragend^*, springt^* hij naar binnen en zeer bevend wordend^*, werpt^* hij zich neer voor ^°Paulus en voor ^°Silas.
30 En hen naar buiten leidende^*, beweert hij: "Meesters, wat moet ik doen opdat ik gered^* kan worden?" [Hand. 2:37]
31 Dezen nu, zij zeiden: "Geloof in de Heer, Jezus, en jij zal gered worden. Jij en jouw ^°huis."
32 En zij spreken^* tot hem de woorden van de Heer, samen met al degenen in zijn ^°huis.
33 En hen meenemend^* in dat ^°uur van de nacht, wast^* hij hen van de slagen en wordt gedoopt^*, hij en allen van hem, onmiddellijk.
34 Daarna hen naar het huis leidende^*, dekt^* hij de tafel en verheugt^* met heel zijn huishouding ^°God geloofd te hebben.
35 Het nu dag wordend^* zenden^* de officieren de agenten, zeggende: "Laat^* die ^°mensen los!"
36 De bewaker nu bericht^* deze ^°woorden aan ^°Paulus, dat: "De officieren hebben bericht gezonden dat jullie vrijgelaten^* kunnen worden. Komt^* dan nu naar buiten en gaat in vrede."
37 Maar ^°Paulus verzekerde hen: "Ons in het openbaar geselend^*, onveroordeeld, mannen behorende tot de Romeinen, zij werpen^* ons in de gevangenis, en nu werpen^* ze ons in het geheim buiten? Zo niet! Maar laten zij, komende^*, ons uitleiden^*!" [Hand. 22:25]
38 De agenten nu berichten^* aan de officieren deze ^°woorden. Deze nu waren^* bang, horende^* dat zij Romeinen zijn.
39 En komende^* bemoedigen^* zij hen en leiden^* hen uit. Zij vroegen hen weg te gaan^* van de stad. [Matt. 8:34]
40 Nu uit de gevangenis komend^*, gingen^* zij naar ^°Lydia toe en waarnemend^* de broeders, bemoedigen^* zij. En zij vertrokken^*.

Terug naar de index.
Naar Handelingen 17