Er zijn verscheidene uitdrukkingen over vuur die verband houden met de eras van het koninkrijk. Er is Gehenna vuur, gelijkenisvuur – zoals de “vurige oven”, het aionische vuur dat verbonden is met het heerlijkheidstroon oordeel, en de Poel des Vuurs. En al deze uitdrukkingen vinden hun vervulling, tenminste ten dele, vóór de tijd van het grote witte troon oordeel. Elk is een aparte overweging waard en elk heeft een aparte en specifieke definitie nodig.
Waar is de vurige hel vandaan gekomen? Hoe is die ontstaan? Ze is het product van inconsequente vertaling. De vertaling van de Bijbel in een andere taal wordt het fundament van de gedachten die een theologie vormen in die taal. Toen de tweede dood een vooraanstaande plaats werd gegeven bij het definiëren van de eerste dood, en toen het woord voor graf, het woord voor de plaats waar de lichamen van geëxecuteerde criminelen werden gecremeerd, en het woord voor de plaats van opsluiting van geestelijke wezens allemaal werd vertaald met hetzelfde woord, hel, werd de Engels sprekende wereld [en dat geldt ook voor alle andere talen;vert.] voorzien van de bouwstenen van de leer van de vurige hel. De volgende paragrafen streven er naar korte, maar Bijbelse definities te geven voor deze termen.
Hades wordt algemeen aanvaard als het Griekse, of Nieuw Testamentische equivalent van sheol, wat het Hebreeuwse of Oud Testamentische woord is dat met hel of graf wordt vertaald. Hades is een samenstelling van “niet” en “zien.” Het is “ongezien.” Het middel Engelse woord waarvan hel is afgeleid betekent “bedekken, of verbergen”, zoals de doden in een graf bedekt worden (Oxford Concise Dictionary of English Etymology ©2003, Oxford University Press). Aardappelen “hellen” was ze in een put in de grond doen om ze te bewaren en bevriezing te voorkomen. Een huis “hellen” was het bedekken met een bekleding. Graf is de betere weergave van zowel hades als sheol. Er is geen vuur verbonden met het middel Engelse woord helle.
Twee sleutelverschillen zijn er duidelijk tussen wat de Bijbel zegt over Hades en de Poel des Vuurs. Ten eerste wordt hades gebruikt met verwijzing naar hen die al dood zijn, maar het zijn levenden die in de Poel des Vuurs geworpen worden. Ten tweede ervaren zij die in de Poel des Vuurs geworpen worden een kwelling. Maar de studie van de eerste dood heeft laten zien dat de doden zich van niets bewust zijn en daarom onmogelijk gekweld kunnen worden.
Vuur is verbonden met hades en met sheol, maar alleen figuurlijk of in de context van een gelijkenis. De gelijkenis van de rijke man en Lazarus is het toonbeeld hiervan in de Griekse Schrift. Het lied van Mozes is een toonbeeld in de Hebreeuwse Schrift (Deut. 32:22), en het zou bestudeerd moeten worden als een parallelpassage met de gelijkenis in Lukas. Letterlijk vuur is niet verbonden met hades of sheol.
De vallei van Hinnom, of Gehenna, net buiten Jeruzalem, is de plaats waar de lichamen van geëxecuteerde criminelen onder publieke schandelijkheid tijdens het millennium zullen worden gecremeerd. “En het gebeurt van maand tot maand en van sabbat tot sabbat, dat alle vlees zal komen om voor Mijn aangezicht te aanbidden, zegt JAHWEH.
En zij gaan uit en zij zien op de lijken van de stervelingen die tegen Mij overtraden, want hun worm zal niet sterven en hun vuur zal niet geblust worden en zij worden een afgrijzen voor alle vlees” (Jes. 66:23,24;SW). Het vuur in het Gehenna is kennelijk letterlijk. Christus gaf er een uitgebreide waarschuwing voor in Mattheüs 5, het vuur en de wormen beschrijvend die daar bestaan voor het verteren van dode lichamen. Maar niemand wordt in het Gehenna geworpen voordat ze dood zijn. Het wilde beest en de valse profeet worden “levend” in de Poel des Vuurs geworpen en zij blijven daar, levend, gekweld wordend voor de duur van hun opsluiting (Openb. 19:20; 20:10). In het Gehenna is geen kwelling. Deze verschillen zijn te groot om de Poel des Vuurs en het Gehenna te zien als verschillende termen voor hetzelfde ding.
Verbonden met het Gehenna is het “het onuitgebluste vuur, waar hun worm niet sterft en het vuur niet uit gaat” (Mar. 9:43,44, 46, 48;SW). Hier hebben sommigen gedacht bewijs te kunnen vinden voor eindeloze kwelling, maar ze hebben slechts onverklaarbare tegenstellingen gevonden. De vuren worden brandend gehouden om het gebied te reinigen van de rottende lijken van geëxecuteerde criminelen. De wormen zijn geen vuurbestendige wormen met eeuwig leven. Ze zijn gewoon een eindeloze reproductie van maden. Dit betekent dat het vuur niet zo heet is dat vliegen niet het levenslicht kunnen zien, eieren leggen, jongen voortbrengen en voortgaan met hun levenscyclus. Gehenna is een letterlijke vuilnisbelt, met letterlijke lichamen, letterlijk vuur en letterlijke vliegen en maden. Het was een verschrikkelijke schande voor de Joden dat een lichaam niet begraven kon worden, maar als vuilnis werd verbrand.
Tartarus wordt in 2 Petrus 2:4 genoemd als een plaats van opsluiting van engelen, of boodschappers, die gezondigd hebben. In verband met Tartarus wordt geen vuur genoemd. Van de opsluiting daar wordt gezegd dat ze is in “duistere grotten … om vastgehouden te worden voor oordeel”. Er is geen reden om Tartarus te identificeren met de Poel des Vuurs en de tweede dood. Het wordt hier alleen genoemd omdat het ook in sommige vertalingen met hel wordt vertaald. Het willekeurig gebruik van het woord hel is een getuige van de vrijheden die door veel vertalers werd gebruikt en het gebrek aan begrip dat dit onderwerp omringt.
Het heerlijkheidstroon oordeel, beschreven in Mattheüs 25:31-46, leidt de duizend jaren era van het koninkrijk in door het niveau van voorrecht of kastijding te ontwerpen dat genoten of verdragen zal worden door de verschillende natiën. Er zou opgemerkt moeten worden dat dit een oordeel van natiën is en niet van individuen (v. 31). Omdat de basis van het oordeel de behandeling van de broeders van de Heer, de Joden, tijdens de voorgaande eras, is, is het duidelijk dat dit oordeel anders is dan dat van de grote witte troon. Dit oordeel schijnt een wereldwijde correctie van de natiën te zijn vanwege het anti-Semitisme van de voorbije twee millennia. Israel. In ongeloof en voorzienig ontwerp, functioneerde als priester, het Lam slachtend voor de zonden van de wereld. Het grote witte troon oordeel houdt zich bezig met de werken en daden van individuen, en niet van natiën.
Het oordeel van de boze natiën ontvangt twee beschrijvingen: (1) “het aionische vuur, dat gereed gemaakt is voor de duivel en voor zijn boodschappers” (v. 41), en, (2) “aionische kastijding” (v. 46). Deze twee beschrijvingen moeten één en hetzelfde ding beschrijven. Het is duidelijk dat dit aionische vuur geen letterlijk vuur kan zijn, anders zou het de natiën die er in geplaatst worden tot as verteren, en er kan geen kastijding opgelegd worden op hen die dood zijn en dus onbewust. Ook is het moeilijk waar te nemen hoe een natie – niet alleen de massa van mensen, maar ook het hele politieke systeem – in letterlijk vuur gekastijd kan worden. Hoe zou er mogelijk enige rechtvaardigheid kunnen zijn in zo’n gebeurtenis? Zullen alle mensen van een natie veroordeeld worden tot één identieke bestraffing? De zinnige en Bijbelse conclusie is dat deze passage spreekt van letterlijke kastijding die figuurlijk beschreven wordt als vuur.
Deze kastijding zal vele vormen aannemen. De natiën zullen een bijdrage gaan betalen aan de koninklijke natie Israel. Niet alleen zal goud en zilver gebracht worden, maar ook wierook, timmerhout en welke andere natuurlijke bronnen de natiën ook maar zullen hebben. De natiën zullen de steden van Israel herbouwen en zullen de werklieden en dienaren van de Joden zijn. De Israelieten zullen een koninkrijk van priesters zijn, heersend over de natiën (Jes. 60:61). Het recht zal snel en hard zijn, met een regelmatige toepassing van de doodstraf (Zach. 14:16-19; Jes. 66:23,24; Matt. 5:22). Echt, het zou veel beter zijn om verlamd of verminkt binnen te gaan in het vreugdevolle bezit van aionisch leven in het koninkrijk, dan heelheid en gezondheid te hebben, maar onderschikt te zijn aan de harde heerschappij en oordelen en de zegeningen te verliezen (Matt. 5:29,30: 18:1-9; Mar. 9:42-48). De natiën zouden de vele profetische passages kunnen vervullen die spreken van hun dienstbaarheid in het koninkrijk, als zij beperkt zouden zijn aan branden in letterlijk vuur.
De Bijbel levert een aantal voorbeelden waar uitdrukkingen als “vurige oven” worden gebruikt. De slavernij van Israel tijdens hun bijwoning in Egypte is zo’n voorbeeld. Naar Egypte wordt verwezen als een ijzeren smeltoven (Deut. 4:20; 1 Kon. 8:51; Jer. 11:4). Israels lijden was feitelijk ten voordele van hen. “Ik zuiverde jou, maar niet als zilver. Ik koos jou in de smeltkroes van vernedering” (Jes. 48:10;SW). Het vuur van de oven was in feite de slavernij van de Egyptische stenenbakkerij.
De gelijkenissen van de Heer leveren nog wat meer voorbeelden van deze term: het sleepnet en de gelijkenis van de tarwe en de dolik (Matt. 13:24-30, 36-40; 47-51). Het goede wordt verzameld in het koninkrijk, terwijl het slechte in de vurige oven wordt geworpen. Dit is geen doodstraf, want zij die in de oven geworpen worden klagen en knarsen hun tanden. Deze reactie veronderstelt benauwing en lijden, alsook wroeging. Het veronderstelt een hoog bewustzijn van wat had kunnen zijn als zij trouw en rechtvaardig zouden zijn geweest.
Er is niets in de verwijzingen naar een vurige oven wat duidt op letterlijk vuur. Aangezien dit het geval is, is het aannemelijk dat de vurige oven óf hetzelfde óf op z’n minst gelijksoortig is aan het aionische vuur van het heerlijkheidtroon oordeel. Aionisch vuur is een letterlijke kastijding, net als dat het een toestand is waarin geestelijke benauwing en wroeging acuut aanwezig zijn.
De afsluitende hoofdstukken van Openbaring (19-22) tonen dat de Poel des Vuurs bestaat tijdens zowel de duizend jaren als tijdens de daarop volgende tijd, de aion van de aionen, wanneer de nieuwe hemel en aarde worden geschapen. De duur van de Poel des Vuurs weerspreekt duidelijk enige poging om ze te verbinden met de vuurbrand van de huidige hemel en aarde. Het beest en de valse profeet worden in de Poel des Vuurs geworpen wanneer Satan voor duizend jaren gevangen wordt gezet (19:20-20:3). Aan het einde van de duizend jaren wordt Satan in de Poel des Vuurs geworpen (20:10), en wordt, vanuit de grote witte troon, een deel van de mensheid in de Poel des Vuurs geworpen (20:11-15; 21:8; 22.14,15). De Poel des Vuurs wordt pas “de tweede dood” genoemd na de tijd van het grote witte troon oordeel.
Aangezien de Poel des Vuurs tijdens de duizend jaren zal bestaan, kunnen Schriftdelen die gaan over oordelen tijdens de koninkrijks eras – in het bijzonder de oordelen die als vuur beschreven worden – licht laten schijnen op de Poel des Vuurs. Drie groepen van dit soort passages zijn eerder genoemd: (1) Gehenna vuur; (2) aionisch vuur – kastijding – in verband met het heerlijkheidstroon oordeel; (3) de vurige oven. Gehenna vuur is duidelijk anders dan de Poel des Vuurs, want Gehenna vuur is voor de vertering van dode lichamen, terwijl de Poel des Vuurs een toestand is waarin wezens bewust worden gekweld. De Poel des Vuurs, dan, heeft een gezamenlijke factor met zowel de vurige oven als met aionisch vuur. Alle drie komen voor tijdens de eras van het koninkrijk, en alle drie zijn toestanden van verdrukking. Tenzij enige heldere verschillen gepresenteerd kunnen worden om deze drie vurige beschrijvingen onderscheiden identiteiten te geven, zou het zeer natuurlijk zijn aan te nemen dat zij alle beschrijvingen zijn van hetzelfde ding. Dit is bijzonder waarschijnlijk, omdat de groepen die toevertrouwd worden aan de vurige omstandigheden, in principe dezelfde zijn. Zij zijn de tegenstanders van Christus en Zijn koninkrijk.
Door naar deel 9....
