Zullen miljarden mensen voor eeuwig verloren gaan?
---
Hoofdstuk 27
TWEE KEER STERVEN EN DAN?

door J. van A.

   

We moeten ons nu nog bezighouden met de tweede dood, een onderwerp, waarover de Meester nooit sprak, toen Hij bij ons op aarde was en waarover de apostelen in hun brieven niet schreven.

We lezen in Openbaring 20:15.

"En zo iemand niet gevonden werd geschreven in het boek des levens, die werd geworpen in de poel van vuur."

In visioenen zag Johannes de ingrijpende gebeurtenissen, zoals die zich zullen afspelen in de zg. eindtijd. Hij ziet satan gebonden, waarna er een periode van duizend jaar van vrede aanbreekt. Na die duizend jaren ziet hij in visioen de grote witte troon en de doden, klein en groot daarvoor staan. Zij worden geoordeeld naar hun werken en allen, die niet in het boek van het leven staan, worden in die vuurpoel geworpen.

Vers 14 zegt:

"En de dood en het dodenrijk werden in de poel van vuur geworpen, dat is de tweede dood."

En omdat er hier gesproken wordt in visioenen, is er heel veel gespeculeerd over de vraag, wat toch die tweede dood wel zijn mag.

Ik noem hier de drie meest voorkomende verklaringen:

* Het is de hel, waarin alle ongelovigen zonder ophouden gefolterd worden.
* In die tweede dood komt er een einde aan het bestaan van de ongelovigen.
* Die dood is de laatste vijand, die teniet zal worden gedaan en is dus voorbijgaand.

De pijniging en God, die niet van ophouden weet

De eerste verklaring is de meest gangbare, maar onderzoek wijst uit, dat alleen satan, het beest en de valse profeet in die tweede dood gepijnigd zullen worden tot in de eeuwen der eeuwen. (20:10) We hebben al veel aandacht gegeven aan de teksten, die spreken van pijniging van mensen en over de duur daarvan, maar in ieder geval is daar in de tweede dood geen sprake van. Ook is het niet naar het Woord om de tweede dood gelijk te stellen aan de hel, maar daarover handelen we in een later hoofdstuk.

De vernietiging

De tweede verklaring wordt ons aangereikt door de leer van de vernietiging. God gaat aan het bestaan van de goddelozen in de tweede dood een definitief einde maken. Er wordt wel gesproken in de bijbel van pijniging en van knersen van de tanden, maar dat zal een einde kennen, als die gepijnigden in de poel van vuur hun einde vinden. God zou dus tot in de eeuwen der eeuwen mensen martelen tot ze aan het einde van die eeuwen aan die martelingen zullen bezwijken in de tweede dood .

Direct wordt dan de vraag gesteld: Is er dan sprake van letterlijk doodmartelen? Maakt God zo een einde aan mensen, die Hij ooit tot leven riep.

In mijn opleiding tot onderwijzer werden we ook onderwezen in de zg. straftheorieën. Voorop stond, dat een straf, die niet de bedoeling had de gestrafte tot verbetering van gedrag te brengen, eigenlijk geen straf mocht heten.
Kwellen tot de dood erop volgt!!

Gaat God straks de massa van de mensheid "ruimen", zoals vee wordt geruimd bij een mkz.-crisis en laat Hij dat dan voorafgaan door kwellingen, die voortduren tot in de eeuwen der eeuwen. Ik voel verontwaardiging bij mij opkomen als ik dat bedenk. Ik kan de gedachte niet verdragen, dat onze God, die liefde is, tot zoiets in staat zou zijn. En hoe gelukkig mogen we ons prijzen, dat we daarvan niets in Gods woord vinden.

Bovendien zou de satan triomfantelijk kunnen antwoorden op de vraag, die we vinden in 1 Korinte 15:55. "Dood, waar is je overwinning?" Je moet er toch niet aan denken!

De laatste vijand

Het is de apostel Paulus, die in de eerste brief aan Korinte ons laat weten, dat er niet alleen een laatste vijand is, namelijk de dood, maar ook dat die vijand zal worden teniet gedaan (vers26).

Die woorden van de apostel kunnen je een enorme vreugde geven, maar het kan ook zijn, dat je je afvraagt, of daarmee ook de tweede dood wordt bedoeld.

Om de traditionele leer van de “eeuwige” martelingen in de hel vast te houden, komt men tot de redenering, dat Paulus bedoelt te zeggen, dat er een tijd komt, waarin er niemand meer sterven zal en de gelovigen, die gestorven zijn, zullen opstaan om nooit meer dood te gaan.

Die tweede dood, waar de grote massa van de mensheid wordt gemarteld, zou er echter altijd zijn.

"De laatste vijand, die teniet gedaan wordt, is de dood."

Is het in te denken, dat dit zo duidelijke woord eenmaal vervuld zal zijn, terwijl er in de poel van vuur (dat is de tweede dood) onvoorstelbaar veel mensen in vlammen onbeschrijfelijk en eindeloos lijden? Zou dan gezegd kunnen worden, dat de dood onttroond is?


Naar hoofdstuk 28

Naar de indexpagina

   


© www.hetbestenieuws.nl