Argumenten tegen

Antwoorden

Alle dingen betekent alleen materiële dingen.

Materiële dingen kunnen geen gevoelens of vijandschap of vrede hebben. En het Grieks (waarin de Schrift werd geïnspireerd) heeft niet "dingen", maar gewoon HET AL.

Verzoenen betekent gewoon de algemene bevrediging van God met Christus' offer voor heel de wereld.

Een lezing van de verzen 21 en 22 bewijst het tegendeel. (Scofield zegt: "Verzoening .... is dat effect van de dood van Christus op de gelovige zondaar dat, door goddelijke kracht, in een "grondige verandering" naar God toe bewerkt van vijandschap en afkeer naar liefde en ver trouwen.

Verzoening kan alleen bereikt worden door geloof.

Paulus werd gered door het zien van Christus in Zijn heerlijkheid, zonder enige keuze van hemzelf (Hand. 9; vergelijk verzen 1 en 6).

Argument tegen

Antwoord

Paulus noemde zichzelf "eerste van zondaren" vanwege die diepe nederigheid die elke bekeerling zijn eigen verdorvenheid als de ergste doet voelen.

De grootste zonden zijn ongeloof, vervolging en haat van God's volk, verwerping van Christus, en wreedheid en moord. Paulus (toen nog Saulus) was aan al deze actief schuldig (Hand. 9:1). Al deze zonden werden uitvergroot door zijn superieure kennis van God's onthullingen (Filip. 3:4-6) en zijn uit de eerste hand getuigenissen van Christus' goddelijkheid en opstanding in zijn tijd, zie het visioen van Stefanus (Hand. 7:56,58).

Argument tegen

Antwoord

Dit is een geforceerde gehoorzaamheid.

Dit zou niet goed voor de heerlijkheid van God de Vader zijn. Ook zullen zij allen buigen in de naam van Jezus, wat Jehovah-Redder betekent. Vergelijk zeer zorgvuldig vers 11 met 1 Korinthe 12:3. "Geen mens kan zeggen dat Jezus de Heer is, dan door de Heilige Geest."

Argumenten tegen

Antwoorden

Alleen zij die "in Christus" sterven zullen levend gemaakt worden.

Dat is niet wat er staat (waarom dan Adam ter sprake brengen?).

Dat leven is alleen opstanding voor veroordeling tot de tweede dood (de poel des vuurs).

Vers 26 ("de laatste vijand die vernietigd zal worden") maakt het een uiteindelijke, ultieme, levendmaking voor allen.

"De laatste vijand" is het plaatsvinden van het overlijden, niet de resulterend toestand van dood.

Het omvat beide, plus de tijd die door die toestand in beslag genomen wordt tot aan de opstanding (1 Kor. 15:21 - " Want daar immers door één mens de dood er is, is er ook door één mens de opstanding van de doden").

(5) Algemeen argument tegen

Answer

Er is dan geen urgentie om nu gered te worden.

Elke niet-geredde mens zal geoordeeld worden naar zijn of haar werken (Openb. 20:12) en binnen gaan in de poel des vuurs. Ook zullen tijden van heerlijkheid en vreugde door de niet-geredden gemist worden.

(6) Algemeen argument tegen

Antwoord

De Bijbel spreekt van "eeuwig-durende bestraffing" (Matt. 25:46) en "eeuwig vuur" (Matt. 18:8).

Het Griekse woord dat vertaald wordt met "eeuwig" is een aanvoegende wijze, aionisch, wat het argument terug verwijst naar de betekenis van aion. Gewoon één bewijs dat de King James vertaling (en vrijwel alle andere vertalingen) van het woord aion als eeuwig verkeerd is, is dat dezelfde vertaling het vaak vertaalt met "wereld," en het wordt gebruikt in de zinsnede "einde van de wereld" (Matt. 13:39,40,49, enz.). Een ander bewijs is dat dezelfde vertaling soms het meervoud vertaalt met "tijden"(Efe. 2:7; Kol. 1:26), maar in twee zeer belangrijke passages vertaalt ze deze meervoudsvorm met de enkelvoudsvorm "wereld" (beide door Scofield gewijzigd in "tijden") 1 Kor, 2:7 "vóor de wereld" en Hebreeën 9:26 heeft "einde van de wereld" of, zoals Scofield zegt ""voleinding van de tijden," wat, tussen twee haakjes, zou verwijzen naar de toekomstige verwijdering van zonde, niet de tijd van Christus' offer. Daarom moet aion een beperkte periode van tijd zijn, die een begin en een einde heeft, en een meervoudig aantal.

Argumenten tegen

Antwoorden

"Aion" varieert in betekenis in de Bijbel. Soms heeft het een tijdelijke betekenis, en soms is het eeuwig en onbeperkt.

Geen woord kan zulke tegengestelde gebruiken hebben; hoe weten we ander wat het ergens betekent? Beperktheid en oneindigheid zijn net zo tegengesteld als oost en west.

Als we toegeven dat "aion" "tijd" of een beperkte periode van tijd betekent, dan zal "voor altijd en eeuwig" (kwelling in Openbaring 20:10) niet voor een beperkt aantal tijden zijn, maar, zoals het Grieks het heeft, voor de "aionen van de aionen," met andere woorden, onbeperkte aantallen van tijden die andere tijden bevatten, of aionen die over elkaar struikelen. Dit moet zo eindeloos zijn als Christus' heerschappij (Openb. 11:15), en die van de heiligen (Openb. 22:5).

Een periode van tijd kan geen andere perioden van tijd van dezelfde soort bevatten, anders wordt de term zonder betekenis. De "aionen van de aionen" zijn de laatste aionen die uitgaan boven alle tijden vanwege hun toppunt bereikende programma en nooit eerder voorgekomen aard. Vergelijk met uitdrukkingen van soortgelijke betekenis: dag der dagen, hart der harten, heilige der heiligen. Het Grieks heeft ook twee soortgelijke vormen: aion van de aion en aion van de aionen, verwijzend naar de grote laatste tijd. Wij kunnen niet correct zijn als we niet de Schriftuurlijke vormen en onderscheiden volgen. Christus' heerschappij is NIET eindeloos, maar "slechts" TOTDAT allen zijn onderschikt (1 Kor. 15:24-28)! Dan zal ALLE heerschappij afgeschaft worden.

Als de "eeuwige bestraffing" een einde heeft, dan heeft het "eeuwige leven" ook een einde, aan het einde van de tijden.

Hoe kan leven eindigen als in die tijd de dood afgeschaft wordt? (1 Kor. 15:26). Het leven van de tijden eindigt wanneer allen levend gemaakt zijn, aan het einde van de aionen (1 Kor. 15:24).

Dan is God niet eeuwig, zoals Hij in Romeinen 16:26 genoemd wordt (Grieks "aionion").

Het is verbazend in het voorafgaande vers te kijken en te zien dat "wereld" in de zinsnede "vóór de wereld begon" in werkelijkheid "aionische tijden" betekent. Zo is "aionisch" zeker niet eindeloos. Het komt ook voor in de zinsnede "vóór aionische tijden" (2 Tim. 1:9; Titus 1:2). "Aionisch" is een bijvoegende wijze en betekent "behorend bij de aionen." Dat Hij de God van de aionen is beperkt Hem niet meer dan dat Hij altijd de God van Israel kan zijn, zoals Hij genoemd wordt. Andere goden vallen weg en worden vergeten, maar wij hebben een God Die de tijden gemaakt heeft (Hebr. 1:2); zij behoren Hem toe en Hij hoort bij hen, en Hij zal voor hen de heerlijkheid zijn, lang nadat ze voorbij zijn! (De studie naar de aionen maakt op zich een interessante studie die de lezer zou kunnen volgen).

In 2 Korinthe 4:18 moet "aionisch" "eeuwig" betekenen, want het is gesteld in contrast met het woord "tijdelijk," wat gedurende de tijd betekent als tegengesteld aan eeuwigheid.

Het Griekse woord dat met "tijdelijk" is vertaald heeft geen verband met het woord voor "tijd"; het is letterlijk "naar-seizoenen," en betekent daarom "tijdelijk"(of tijdgebonden). In de onderhavige passage is het gemakkelijk te zien als een vergelijking tussen onze verdrukkingen, die een kort seizoen duren, en onze beloofde aionische heerlijkheid, die zal duren totdat alles uitloopt op de heerlijke voleinding.

Argument tegen

Antwoord

"Onderschikken" houdt het gebruik van kracht in.

Niet helemaal, want hoewel Hij kracht als middel kan gebruiken, zal Hij aan het einde Zijn schepselen zo geleid en geleerd hebben, dat zij niet langer regering nodig zullen hebben (v. 24 - "buiten werking zou stellen"), maar God zal door Zijn geest alles alles voor allen van hen zijn - "Alles in allen"; de Heiige Geest zal elk hart vullen. Wat anders kunnen deze woorden betekenen dan dat allen vrede zullen hebben met God?