“Want uit dezen zijn er die binnendringen in de huizen en de vrouwtjes gevangen nemen, die beladen zijn met zonden en geleid worden door verscheidene lusten”
(2Tim. 3:6;SW)

Nu wordt dit alles gedaan met een opvallende minachting voor Paulus’ onderwijs, en het wordt zo gedaan onder het mom van “godsvrucht”(2Tim. 3:5). Kijk maar eens naar al het “goede,” “goddelijke,” “grote” werk dat in het Christendom gedaan wordt “voor Christus”. Dit is een “vorm”, een uiterlijk vertoon en dingen zijn niet altijd wat ze schijnen te zijn. Dat is waarom zij die in “huizen” komen om de vrouwtjes gevangen te nemen, binnendringers zijn.

“uit dezen zijn er die binnendringen in de huizen….”

De vrouw is het eerste doelwit was de satanische aanval om de kerk weg te leiden uit haar natuurlijke omgeving – het huis – en naar het religieuze systeem, gevangen. Daarom staat, vanuit het satanische standpunt, de vrouw aan de basis van het religieuze systeem, en haar echtgenoot, met een ring door de neus, volgt, zich onderschikkend! Weet u het nog, het verslag in Genesis?

“En zij geeft bovendien aan haar man en hij eet met haar”
(Gen. 3:6;SW)

Het hele systeem, zelfs wanneer het een mannelijke leiding heeft, is ontworpen om een aanval te zijn op de door God bepaalde rol van het hoofd van het huis. Een broeder heeft het goed gezegd: “Ik ben het hoofd van mijn huis in de parkeerplaats, en een kind wanneer ik de ‘kerk’ binnen loop.”

We worden er aan herinnerd dat “Babylon” een “zij” wordt genoemd in Openbaring hoofdstuk 18. Het is een vrouwelijk systeem. Verwijder de vrouwelijke aanwezigheid, werk en invloed uit het systeem, en het zal sterven.

Misschien hebben velen van ons jaren lang vers zes gelezen en op ons hoofd gekrabd: “Waar heeft Paulus het hier toch over?” Hoe heerlijk is de context! Want met de context komt de schijnwerper van begrijpen, die de hele wereld van religie scherp in beeld brengt!

Nogmaals: de aanklacht in vers zes is niet zozeer tegen de “vrouwtjes,” als wel tegen de hun opstandige, luie en zwakke hoofden! Het is tijd voor ons echtgenoten om te stoppen met afstand doen van onze goddelijke verantwoordelijkheden. Het is tijd om op te houden met het vrijwillig onze gezinnen “weg” te leiden om getraind te worden door het heidense religieuze systeem. Dit is onze verantwoordelijkheid en het is er een die niet aan andere overgelaten kan worden. Laten we ons bekeren van ons falen om geestelijke leiders van onze huizen te zijn. Laten we, met de Bijbel in de hand, onze gezinnen thuis brengen, onze vrouwen en kinderen leidend naar de voeding en vermaning in de Heer.