De kerk in puin

Een korte overdenking van 2 Timotheüs
Paulus’ laatste brief aan de kerk.

door
Clyde L. Pilkington Jr.


2 Timotheüs 2
De trouwe atleet

“En indien iemand ook atleet zou zijn, hij wordt niet bekranst als hij niet naar de regels zou strijden”
(2Tim. 2:5;SW)

Een atleet kan niet deelnemen aan een wedstrijd zoals hij wil, de regels makend tijdens de wedstrijd. Hij moet de regels van de wedstrijd volgen of gediskwalificeerd worden. Ditzelfde is waar voor de gelovige. Hij moet weten wat Gods programma voor deze tijd is, en hij moet de “regels” er van volgen om de race en de prijs te winnen.

A.E.Knoch schrijft:

“[De atleet] rent en bokst zo dat hij niet gediskwalificeerd zal worden (“afgewezen” – 1Kor. 9:27), Hij moet zich houden aan de regels van het spel. Een atleet die er niet in slaagt zich te houden aan de voorwaarden, zal gediskwalificeerd worden – hij verliest de race, ook al is hij als eerste over de lijn. Hij wordt niet tot winnaar uitgeroepen in een bokswedstrijd. Zo zal het gaan bij de daïs.”*19)

C.R.Stam schrijft ook:

“De hardloper kan niet beslissen te beginnen met lopen net vóór het startsignaal, om zo een eerdere start te kunnen krijgen. De deelnemers aan een atletiek wedstrijd moeten zich houden aan de regels van de wedstrijd of onmiddellijk gediskwalificeerd worden. In elke sport verschillen de regels; tennis is anders dan honkbal en voetbal is weer anders dan die twee, maar in alle sporten moeten de deelnemers zich houden aan de regels voor die sport…

Dit is belangrijk, want er zijn vele Christenen die inderdaad hun eigen regels maken waar het leer en dienen betreft. Denk aan de grote poging om terug te keren naar de Pinksterdag en z’n wonderlijke demonstraties! Pinksteren was een vervulling van profetie en het antitype van alle voorafgaande Pinksterendagen. Het was “in de vervulling van de Pinksterdag” dat de gave van tongen en andere wondertekenen van het Messiasschap van onze Heer werden geschonken…

Anderen maken hun eigen regels waar het de zogeheten “grote opdracht” betreft. Ze beslissen gewoon voor zichzelf welk verslag van de opdracht gehoorzaamd moet worden en zelfs welke delen van enige of alle er van passen bij de huidige bedeling. Dit is een eenvoudig geval van het maken van eigen regels…

De Christen heeft niet het recht zijn eigen regels te maken, en dit is in het bijzonder toepasbaar op hem die het woord bedient. Hij moet gaan aan de hand van het geschreven woord van God, dat “juist verdelend”, of anders gediskwalificeerd worden van de wedstrijd (zie 1Kor. 9:27 en 2Tim. 2:15, waar het woord “afgewezen” en “beproefd” in het Grieks elkaars tegendeel zijn: adokimos en dokimos, verwijzend naar de afkeuring of goedkeuring van deelnemers in de wedstrijd – niet, God zij dank, als Zijn verloste kinderen).

Hoe belangrijk, dan, is het gehoor te geven aan de woorden van Paulus in 1Korinthe 3:10 “Naar de genade, die mij is gegeven, van God, plaats ik als wijs voorman het fundament waarop een ander verder bouwt, maar laat een ieder toezien hoe hij verder bouwt!”

Beslis niet voor uzelf dat het goed is om met materiaal van Mozes of Petrus te bouwen op het fundament van Paulus. Preek niet de Wet, de Bergrede of het evangelie van het koninkrijk in plaats van de boodschap die we kregen opgedragen om te verkondigen: Christus naar “naar de onthulling van het geheim, tijdens de aionische tijden verzwegen, maar nu, getoond...”(Rom. 16:25,26;SW). Indien u er niet in slaagt dit evangelie te verkondigen, onvermengd met boodschappen voor andere tijden, weet dan zeker dat u niet een beloning zal ontvangen bij de Oordeelstroon van Christus … (lees zorgvuldig 1 Kor. 3.10-15)”20



19. A.E. Knoch, The Problem of Evil, p. 275, Concordant Publishing Concern, 2008
20 C.R. Stam, The Pastoral Epistles, p.150, Berean Bible Society.


Terug naar de index van "De kerk in puin"




Dit artikel is hier geplaatst met de toestemming van Clyde L. Pilkington Jr.
© www.hetbestenieuws.nl