“Jij dan mag niet beschaamd zijn voor het getuigenis van onze Heer, noch voor mij, Zijn gevangene, maar lijdt mede kwaad voor het evangelie, naar de kracht van God”
(2Tim. 1:8;SW)

Paulus moedigt Timotheüs aan om een mede-lijder met hem te zijn, met hem deel te nemen aan geduldig lijden en volharding onder kwaad, ten behoeve van Gods heerlijke en genadevolle nieuws.

A.E.Knoch schreef prachtig over deze roeping van allen die waar willen zijn voor de boodschap die aan Paulus was afgeleverd:

“Zij die Paulus’ leer verspreiden moeten Paulus’ behandeling ondergaan. De leer en de behandeling zijn nauwe metgezellen. Hoe meer winst je krijgt bij de dais[de oordeelszetel van Christus], hoe meer pijn je waarschijnlijk tevoren moet verdragen, Paulus’ behandeling was niet te wijten aan zijn persoon, maar aan zijn boodschap. Hoe meer je er over nadenkt, hoe vreemder het schijnt dat hij zijn opvolger oproept kwaad te lijden! Hoe zelden worden deze woorden vandaag gehoord bij de voorbereiding van een bediening! Is het niet omdat Paulus’ boodschap ontbreekt? … Wanneer we trouw zijn aan Paulus’ evangelie, en het onvermijdelijke kwaad zich voordoet, laten we het dan verdragen en nooit er voor terugschrikken om te lijden met de grote verkondiger en apostel en leraar. Nee, laten we liever het koesteren als een voorrecht, de hoogste eer die deze era kan overdragen aan de zonen van Adam.”^*12)