“Jij dan mag niet beschaamd zijn voor het getuigenis van onze Heer, noch voor mij, Zijn gevangene, maar lijdt mede kwaad voor het evangelie, naar de kracht van God”
(2Tim. 1:8;SW)
Het idee van schaamte was zo’n grote gedachte, dat het een steeds terugkerend thema is in dit eerste hoofdstuk.
- Timotheüs moest niet beschaamd zijn(1:8)
- Paulus werd niet beschaamd (1:12)
- Het huis van Onesiforus werd niet beschaamd(1:16)
Timotheüs werd opgeroepen zich niet te schamen. Hij moest zich niet schamen voor onze Heer, noch voor Zijn getuigenis. Ook moest hij zich niet schamen voor Paulus. Zich schamen voor Paulus was zich schamen voor de Heer! Paulus is Gods goddelijk benoemde vertegenwoordiger en woordvoerder voor het Lichaam van Christus in de “bedeling van de genade van God,” net zoals Mozes dat voor Israel was geweest onder de wet. Paulus is de apostel voor de natiën(Rom. 11.13), en moedigt Timotheüs aan zich niet voor hem te schamen, ook al was hij in de gevangenis als ware hij een boosdoener(1:8; 2:9). Paulus schaamde zich niet voor de vernederende omstandigheden waarin hij gevangen werd gehouden.
“Waarom ook ik deze dingen lijd. Maar ik wordt niet beschaamd, want ik heb waargenomen in Wie ik heb geloofd en ik ben overtuigd geworden dat Hij in staat is het mij toevertrouwde te bewaken tot die dag”
(2Tim. 1:12;SW)
Ondanks alle dingen die hij had en voorbij gingen, had Paulus een stevig vertrouwen. Te midden van wat een grote vernedering, oneer, verwarring en schande zou kunnen zijn, wist Paulus Wie hij geloofde. Paulus’ vertrouwen was niet alleen in wat hij geloofde, maar in Wie! Het ging helemaal niet om Paulus, het ging veeleer om Zijn krachtige, trouwe Heer. Paulus probeerde Timotheüs aan te moedigen door zijn eigen voorbeeld. Paulus’ vertrouwen was in de persoon van de Here Jezus Christus!
Maar hier stopte Paulus niet. Hij deelde ook Onesiforus als een voorbeeld.
“Moge de Heer barmhartigheid geven aan het huis van Onesiforus, omdat hij mij vele malen verkwikt heeft, en niet beschaamd was voor mijn ketenen”
(2Tim. 1:16;SW)
We weten zo weinig over Onesiforus, maar het is duidelijk dat Timotheüs hem heel goed kende, want Paulus toonde hem als een voorbeeld van geloof en geestelijke moed. Zoals E.W. Bullinger eens schreef, Onesiforus “moet recent zijn overleden”11 en Paulus spreekt over zijn trouw tot aan het einde.
Het is verbazingwekkend dat, middenin de grootste crisis van Paulus’ eigen leven, we zijn grote liefde en mededogen zien, niet alleen voor Timotheüs, maar ook voor de familie van Onesiforus – “Moge de Heer barmhartigheid geven aan het huis van Onesiforus.”
11. E.W.Bullinger – The Companion Bible, p.1810
Terug naar de index van "De kerk in puin"
