Is het u ook opgevallen dat veel Christenen er vaak maar droevig bij lopen? Treurig en teleurgesteld gaan ze door het leven, waar je toch zou mogen verwachten dat ze vrolijk fluitend door het leven zouden stappen, wetend van hun redding door hun Heer en van hun heerlijke toekomst bij Hem. Helaas zijn die laatsten veelal uitzonderingen.
Wat is dan vaak de oorzaak van dit gebukt gaan? Vraag het de Christen zelf en hij(of zij) zal antwoorden: "Ik ga zo gebukt, omdat ik nog steeds zoveel zondig en doe wat ik niet wil. Ik vecht me er suf tegen en ik bereik er niks mee." Zuchtend vervolgt hij zijn weg.
Wat is de oorzaak van al dit vechten, worstelen en zuchten? De oorzaak ligt in het feit dat de gelovige niet goed raad weet met zijn status en wat daarmee samenhangt. De gelovige is zich niet bewust van wat "in Christus zijn" betekent.
Mag ik de gelovige vragen: "Zal een dode vechten tegen de zonde en worstelen met zijn vlees? Nee toch? Waarom vecht u dan?"
Toen u tot geloof kwam, dat prachtige geschenk van God(Efe.2:8), veranderden er een paar zaken in u. U werd gedoopt in geest, en er kwam, naast de reeds aanwezige gezindheid van het vlees, ook nog de gezindheid van de geest in u; Christus kwam bij u inwonen!
Maar er gebeurde nog iets, iets heel belangrijks: u stierf!
"Je bent niet goed bij je verstand," zult u zeggen, "ik leef toch nog?" Jazeker, uw lichaam leeft nog, maar vanuit Gods oogpunt gezien bent u een nieuwe schepping, want uw oude mensheid is met Christus aan het kruis gestorven, al bijna 2000 jaren geleden! Kijk maar:
Met Christus ben ik gekruisigd...
(Gal. 2:20)
U bent dood!
"Maar als ik dood ben, wie leeft er dan in mij - ik ben toch levend?"
en toch leef ik, dat is, niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij
(Gal. 2:20)
Christus leeft in u! Ik stel meteen de vraag: "Zou Christus zondigen?" Het antwoord is een luid: "Nee!" Als u zondigt, dan is het de zonde in uw vlees die het doet, niet u!
Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude IS voorbijgegaan, zie, het nieuwe IS gekomen.
(2Kor. 5:17 - nadruk van mij, WJ)
U zult toch moeten toegeven dat wie met Christus gekruisigd is, ook met Christus gestorven is? Nu zegt Gods Woord dat wie dood is niet meer aanspreekbaar is voor gedane zonden:
want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde.
(Rom. 6:7)
Realiseert u zich dat wel? Het is uw oude ik, uw vlees, dat zo te keer gaat, niet u!
Maar waarom is dat vlees dan zo gekant tegen de gezindheid van de geest en waarom zondigt het dan zo? Paulus zegt er dit van:
Daarom, gelijk door een mens de zonde de wereld is binnengekomen en door de zonde de dood, zo is ook de dood tot alle mensen doorgegaan, waarop allen gezondigd hebben;
(Rom. 5;12;CV)
Het vlees gaat zo te keer omdat het stervende is. Het volgt de tactiek van de verschroeide aarde.
Als u nu dood bent voor de zonde(Rom. 6:11), waarom zou u zich dan zo druk maken over zonde die door uw oude ik wordt gedaan? Dat is toch verspilling van tijd en energie?
U heeft geen nieuw probleem hoor, zelfs de heidenen-apostel Paulus kende het probleem:
Indien ik nu datgene doe, wat ik niet wens, dan bewerk ik het niet meer, maar de zonde, die in mij woont.(Rom. 7:20)
Paulus had het door. Hij, de nieuwe mens in hem, deed het niet, iemand anders deed het!
Als u het dus niet meer doet, maar iemand(of iets-) anders, waarom zou u zichzelf dan in de zorgen en stress jagen? U bent een nieuwe mens, onbeschuldigbaar voor de zonde!
Weet u dat er aan het vechten en worstelen tegen de zonde in uw vlees, een onverwacht kantje zit? Ik las onlangs deze stellingen:
"Een slaaf van de zonde is niet alleen hij die zwelgt in het vlees(zijn plezier vindt in de zonde), maar ook hij die probeert zijn vlees te verbeteren!
En:
"Aandacht schenken aan zonde betekent: geen aandacht schenken aan Christus!" (1)
En dat is juist. En waarom zou u een slaaf van de zonde willen zijn? Knutselen aan je vlees is knutselen aan een dode! Dan ben je met de verkeerde bezig! Verbeter liever wat levend is: verbeter je kennis van en over God en over Diens Zoon, onze Here.
We hebben te maken met de beide gezindheden, die van het vlees en die van de geest. De gezindheid van de geest doet ons naar Christus trekken, maar die van het vlees staat in dienst van de zonde. Om die laatste uit te schakelen, zult u uw lichaam moeten uitschakelen en dat gaat niet, want u zou sterven. Wij hebben dit lichaam nodig als verblijfplaats, tot de levendmaking!
"Ja," zegt u: "dat kan wel allemaal zo zijn, maar ik wil niet meer zondigen. Kan ik daar wat aan doen?"
De zonde weg krijgen zal niet lukken, want u bent en blijft in uw vlees tot het sterft, of tot de Heer voor ons terug komt, om ons te halen; het vlees zal zich blijven manifesteren.
Maar u kunt wel wat doen, of beter: iets laten.
De oplossing voor dit probleem is onverwacht en eigenlijk te simpel voor woorden:
"Ja," zult u zeggen, "dat zal me dan een lekker zootje worden!"
Dat lijkt zo, maar de praktijk leert dat dit niet het geval is. De tijd en energie die u nu aan strijden en worstelen besteedt, is verloren tijd en verspilde energie. Ga ze liever besteden aan het verkrijgen van meer kennis over God en Zijn Zoon, onze Here. Onthoudt goed: u doet deze zonde niet, het is de zonde in u die het doet door het vlees. Het is uw oude ik die aan de gang is en niet wil toegeven.
Ik geef deze oplossing niet op eigen gezag, ik volg hiermee de apostel Paulus, die in Galaten 5:24 zegt:
"Want wie Christus Jezus toebehoren, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd."
Helaas is dit een onjuiste weergave van het Grieks. Hier lijkt het of de begeerten al gekruisigd zijn, maar dat is onjuist - zoals we allen dagelijks ondervinden. Er staat in het Grieks een werkwoordsvorm die doorgaand is(de aorist) en dan staat er:
"Want zij van Christus kruisigen het vlees, tezamen met de hartstochten en begeerten."
"Maar," zult u vragen, "hoe moet ik dat doen, dat kruisigen? Ik kan mezelf toch niet aan een kruis spijkeren?"
Als wij aan kruisigen denken, dan denken we uiteraard eerst aan het kruis van onze Heer, Christus Jezus. Maar dat is in dit geval geen goed voorbeeld, hoewel het effect wel hetzelfde gevolg had. De Here hing "slechts" zes uren aan het kruis en overleed toen, uw oude mensheid met Zich mee nemend in de dood. Een gemiddelde kruisdood echter duurde veel langer; vaak duurde het meerdere dagen. De oorzaak van de dood was niet de kruisiging zelf, hoe pijnlijk die ook was, maar lag in het ontbreken van voedsel, met name vocht!
De gekruisigde hing naakt aan het kruis(zelfs de door de kunstschilder decent op zijn schilderijen aangebrachte lendendoek was niet aanwezig) en door de invloed van het weer droogde de gekruisigde uit en overleed hij na enige tijd.
En daar ligt ook de oplossing voor ons probleem: uithongeren, uitdrogen! Niet het lichaam zelf, maar de gezindheid van het vlees. Zodra we geen aandacht meer schenken aan het vlees, zal ook de uitwerking van de daden van het vlees op ons denken minder worden.
Paulus heeft het in Galaten 5:24 niet over zaken die we moeten doen VOORDAT we zondigen, maar NADAT we gezondigd hebben. Met andere woorden: ALS je het gedaan hebt, ga dan niet zitten jammeren, maar stop daarmee, want door dat jammeren geef je aandacht(=eten en drinken) aan de zonde en het vlees! Het vlees wil aandacht en als je die aan het vlees geeft, dan geef je het niet aan Christus.
In Romeinen 8:1 stelt Paulus:
Zo is er dan nu geen veroordeling voor hen, die in Christus Jezus zijn.
Dat is een heel absolute uitspraak van Paulus! Geen veroordeling! Niets wat u doet zal u scheiden van Hem en Zijn liefde!
Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven, noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten,
39 noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Here.
(Rom. 8:38,39)
Veel Christenen realiseren zich niet de onmetelijke kracht van genade. Genade is veel groter en sterker dan zonde!
Maar het is met de genadegave niet zo als met de overtreding; want, indien door de overtreding van die ene de velen gestorven zijn, veel meer is de genade Gods en de gave, bestaande in de genade van de ene mens, Jezus Christus, voor de velen overvloedig geworden.
(Rom. 5:15;CV)
Vertrouw toch op Gods genade!! Praat uzelf geen schuldgevoel aan en sta niet toe dat anderen dat bij u doen!
Waarom laat God toch dat zondigen in ons leven toe en waarom haalt Hij de gezindheid van het vlees niet weg? De reden daarvoor is simpel: het is om ons nederig te houden, zodat we ons niet tegen onze mede-mens zullen afzetten! U bent niet beter dan anderen, u bent anders; en dat is niet uw verdienste, maar die van uw Heer!
Ook Paulus vroeg er een paar maal om en kreeg niets anders te horen dan: "Mijn genade is u genoeg!"
Waarom haalt God die gezindheid van het vlees niet weg? Omdat Hij dan het vlees zelf zou moeten weghalen en dat zou ons overlijden betekenen. Vandaar ook deze titel: Het Vlees, een lastige noodzaak!
Daarom:
- niet meer jammeren
- niet meer treuren
- niet meer gebukt gaan
maar:
- God loven en danken voor Zijn genade. U bent gered van AL uw zonden en u hoeft aan uw huidige zonden niets meer te doen. Dat is op het kruis van Golgotha al lang afgehandeld!
- Gods Woord bestuderen, en groeien in de kennis van God en Christus Jezus
- "staan" in de genade!!! Laat u niet van uw voetstuk af redeneren. U staat er op en u blijft er op, wat u ook doet! Genade maakte u vrij; niets kan dat ongedaan maken.
En als het dan toch weer fout gaat?
- God danken voor Zijn genadegave. Danken is een zeer krachtig instrument!(1Thess.5:18).
- je realiseren dat je dood bent voor de zonde!(Rom. 6:11) Niets kan je raken! Voor God ben je een nieuwe mens, een nieuwe schepping, blijvend zondevrij!
- geen aandacht schenken aan het gebeurde, maar het uithongeren!
"Mag ik dan maar wat aanrommelen en maar zondigen?"
Dan heb ik meteen een vraag aan u: "Zou u dat dan willen? Waarom zou u willens en wetens nog meer zonde op de schouders van uw Heer en Heiland leggen?" Lees Romeinen 6:15-23!
Maar dit is niet probleem van dit artikel, we hebben het hier over een kracht buiten ons die ons tot deze zaken verleidt.
Dat u perfect wil zijn voor uw Heer is een loffelijk streven, maar als u voor de zoveelste maal weer eens struikelt, denk dan eens aan het feit dat zelfs de grootste geloofshelden in de Schrift niet perfect waren. De grote Abraham was een leugenaar(Gen.12:12-20), maar hij vond genade in Gods ogen! En wat dacht u van die geweldige koning David, die een man naar het front stuurde, een zekere dood tegemoet, om zo met diens vrouw(Batseba) te kunnen trouwen? En weet u wat God zei over David? Hij vond hem "een man naar Mijn hart."(2Sam. 11; Hand. 13:22).
God kijkt bij de gelovige naar het hart, niet naar de daden!
Nee, het vlees is een lastige noodzaak. We moeten in die "tent" leven, totdat we ons nieuwe "gebouw" krijgen! Tot die tijd: keer u naar Christus en wees
(1). Martin Zender; CD Martin Zender-part time sinner, track 6.
