Dank u wel voor uw vervolgbrief. Laten we onze twee posities samenvatten.

Ik zie het zichtbare bewijs voor schepping en maak er uit op dat er een Schepper moet zijn geweest, zoals de verwondering over een horloge zou aangeven dat er een horlogemaker moet zijn geweest ... dat het horloge niet uit zichzelf plotseling en per toeval verschenen is ... zo zouden ook de wonderlijke dingen in het universum aangeven dat er een Schepper moet zijn geweest. En als ik de Bijbel onderzoek ... haar accurate afbeelden van de mensheid en de uiteindelijke perfectie die op een bepaald punt in de toekomst door God tot stand gebracht zal worden, maak ik daaruit op dat het niet zo maar een boek is en dat het moet zijn wat het zegt te zijn ... een onthulling door God.

U ziet het zichtbare bewijs van de schepping, maar u wordt niet logisch geleid hieruit vast te stellen dat er een Schepper moet zijn geweest. U schijnt in het geheel niet alle wonderen van de schepping te bespreken, maar alleen de ellende van de mensheid, waaruit u meent te kunnen vaststellen dat er geen God kan zijn. En u gebruikt bepaalde passages uit de Bijbel om aan te tonen dat het onmogelijk uit de hand van God kan zijn.

Ik herhaal te stellen dat het horloge ons zeer duidelijk vertelt dat er een horlogemaker moet zijn geweest, een schepper. Als we nu naar deze wereld en naar de Bijbel kijken en als bepaalde dingen tegengesteld schijnen te zijn aan wat God zou doen, zijn dan mogelijk onze vooringenomen standpunten over God niet fout? Misschien kiest u er voor God naar uw beeld te scheppen, en als Hij dan niet handelt zoals u wil dat Hij onder bepaalde omstandigheden handelt, dan twijfelt u aan Zijn bestaan.

Nu wil ik wel erkennen dat als God's plannen voor de toekomst zijn zoals de meeste predikanten en leraren binnen de georganiseerde religie ons vertellen, dan zouden we kunnen twijfelen dat God werkelijke geduldig is, wijs en liefdevol. Als we zouden stellen dat als eenmaal dit korte leven beëindigd is, zij die niet geloofden zichzelf voor eeuwig en altijd gemarteld terugvinden in een brandende kwelling, dan zou het moeilijk zijn aan te tonen dat deze God echt liefdevol en wijs zou zijn. Want als Hij werkelijk de Schepper is en als Hij wijs is en als Hij liefdevol is, kan Hij dan niet elk laatste kind van de mensheid, zelfs het meest opstandige, leiden tot het punt waar hij of zij hersteld, hervormd en verzoend zal zijn met God? Ik zeg u dat als iemand de Bijbel wil bestuderen en voor zichzelf zal denken, buiten de verdraaide leringen van de georganiseerde kerk die al sinds de dagen van de apostelen fout zijn, dan zal hij of zij zien dat God echt met een proces bezig is om dit totale herstel, deze perfectie, tot stand te brengen.

Daarom kijk ik naar de wonderen van de schepping en stel vast dat er een Schepper moet zijn geweest die voor dit alles verantwoordelijk is. En ik vind in de Bijbel dat God bezig is met het proces om perfectie tot stand te brengen uit de zielesmart en chaos die we overal om ons heen zien ... en ik stel vast dat de Bijbel echt een onthulling van God is, en dat Hij echt wijs en liefdevol is ... en ook geduldig.

Ja, Hij is geduldig met de mensheid. We zien naar zoveel kwaad in de wereld en vragen ons af hoe Hij kan toestaan dat dit allemaal voortgaat. Maar Hij kijkt naar ons met geduld ... verdriet hebbend in tijden dat wij verdriet hebben ... maar ons geleidelijk uit deze modderpoel van chaos leidend naar de plaats van perfectie die Hij voor ons heeft gepland. Ik begrijp niet waarom Hij ons niet sneller naar die plaats brengt, of met minder pijn en lijden dan we nu soms ervaren. Ik begrijp niet altijd Zijn wegen op de korte termijn; maar uit de Bijbel begrijp ik Zijn plannen voor de lange termijn.

Nu hebben veel van de argumenten die in uw brief worden gepresenteerd te maken met levenservaringen. Wat de armen betreft, zijn zij niet arm vanwege de zelfzuchtigheid van de mensen? Indien wij grondstoffen vrijwillig zouden herverdelen en aan minder voor onszelf zouden vasthouden, meer van onze eigen tijd en bronnen zouden geven, zouden wij dan niet grotendeels de problemen van armoede kunnen oplossen? Dit is de tekortkoming van de mens, niet die van God? We vragen ons af hoe God kan toestaan dat deze dingen gebeuren. Maar willen we echt dat Hij onze wil helemaal zal wegnemen en Zijn eigen wil door kracht zal opleggen? Zouden we daar blij mee zijn? Zijn niet onze ervaringen, en de gelegenheden om goed te doen aan onze medemensen, een deel van ons leer- en hervormingsproces?

We kijken naar aardbevingen en zien opnieuw de tekortkomingen van de mens. We weten genoeg over deze aarde om te voorspellen waar aardbevingen zullen voorkomen en orkanen en overstromingen. Als we bezorgd zouden zijn over ons medemens, ook met die in de arme volken, zouden we dan niet helpen bij hun opvoeding, ze helpen met te weten waar te bouwen en waar niet, en hoe constructies te bouwen die de krachten van de natuur in hun gebieden kunnen weerstaan?

Ja, op de korte termijn, over het algemeen minder dan 100 jaren (niet lang in het plan der tijden), is er pijn, zoals de pijn van het baren van kinderen, zoals u in uw brief vermeldt. Maar de meeste vrouwen zullen u vertellen dat de pijn van baren het voltooide resultaat best waard is. En wat de Farao betreft, en de vele andere rampzaligheden die in de Bijbel beschreven worden, zijn dat niet herhaaldelijke illustraties van de tekortkomingen van een mens die tegen een andere mens strijdt? En hier geven we God allemaal de schuld van?

En in het geval van Abraham, toen hem werd gevraagd Izaák te offeren, liet God tenslotte Izaäk niet offeren. Dit was een les in geloof. Omringende volken offerden, vanwege hun boosaardigheid, kinderen aan hun goden. Maar God liet Abraham zien dat dit bij Hem niet het geval was. Abraham toonde zijn gewilligheid als dat was wat God vroeg, maar God vroeg niet het offer van een mens, en leerde Zijn volk dit in het proces.

Ik ken de reden niet waarom God het nodig vond dat een man die takken verzamelde op de sabbat gestenigd moest worden, of waarom van Nadab en Abihu werd gevraagd zo'n hoge prijs te betalen voor het brengen van een offer op een andere manier dan waarop God het had opgedragen (hoewel zeer specifiek was dat Zijn instructies aan Israel vanwege hun belang tot in het kleinste detail gehouden moesten worden; en Hij waarschuwde tevoren voor de straffen).

Ten diepste kan ik God's precieze reden voor het doen of opdragen van alle bijzonderheden die we in de Bijbel vinden niet uitleggen, en ik kan niet uitleggen waarom Hij, op bepaalde manieren in onze hedendaagse ervaringen, handelt, of niet slaagt te handelen. Maar...

• de wonderen van de schepping tonen mij dat er een Schepper moet zijn.
• de verschrikkingen in de wereld tonen mij de zelfzucht en trots van de mens.
• de perfecte conclusie van de Bijbel toont mij dat God wijs en liefdevol is en ons leidt naar een punt waar alle dingen hersteld, hervormd en met Hem verzoend worden
• met de lange termijn conclusie zeker gesteld, kan ik de korte termijn aan.

Nogmaals dank voor het delen van uw gedachten en voor het mij toestaan de mijne te delen.